Анатолий Павлович Живов 1925 жылы Мәскеуде, жұмысшы Павел Данилович Живовтың отбасында дүниеге келген. 15 жасында Анатолий Мәскеу зауыттарының бірінде слесарь оқушысы болды, себебі әкесі қайтыс болғаннан кейін анасының төрт кішкентай баласы қалды. Анатолий отбасына көмектесті.
Ұлы Отан соғысы басталғанда Анатолий Живов, оның мыңдаған құрдастары сияқты, МПВО жауынгері болды, ол үйлердің шатырларына кіріп, бомба лақтырып, өртті сөндірді.
1941 жылдың тамызында фашистер Никопольск марганец кен орны болған аумақты басып алды. Жауды талқандады. Өйткені біздің еліміз марганецсіз-броньды болатты өндіруде маңызды компонент болды.
1942 ода жазында Жезді марганец кенішінің құрылысына әскери жұмылдыру бойынша Мәскеу жұмысшыларының үлкен тобы жіберілді. Осы топпен бірге Анатолий Живов келді. Жезді марганец кеніші барынша қысқа мерзімде – 38 күн салынды. Көп ұзамай біздің қорғаныс өнеркәсібі маңызды стратегиялық металл ала бастады.
Анатолий Живов кенішіндегі жұмыс, мыңдаған жас патриоттар сияқты өшпенділік басқыншыларды талқандауға жеке қатысу үшін майданға аттанған. 1943 жылы мамыр айында 18 жасар Анатолий өз еркімен майданға кетеді.
1944 жылдың 4 сәуірінде Анатолий Живов өзінің Өлмейтін атын жасады. Тернополь қаласының көшелерінде жаумен қатыгез қақтығыстар өршіп кетті. Байланысшы Анатолий Живов жаудың мықты позициясын шабуылдаған шабуылшы топта болды. Қарсыластың атыс нүктесін жоюға шақырған еріктілер қатарында Анатолий Живов та болды. Штурм тобының бөгеу отының астында Анатолий Живов амбразураға жақындап, оны жанғыш қоспасы бар шөлмектермен лақтырды. Ал қысқа үнсіздіктен кейін от нүктесі қайта тіріліп, Анатолий амбразураны өз денесімен жауып, алға шықты. Жау от нүктесі құлап кетті. Құйынды оның жолдастары шабуылға көтеріліп, жауынгерлік досының өлімі үшін кек алды.
КСРО Жоғарғы Кеңесі Президиумының 1944 жылғы 23 қыркүйектегі Жарлығымен Анатолий Павлович Живовқа, Александр Матросовтың қайта ерлігі қайтыс болғаннан кейін Кеңес Одағының Батыры атағы берілді.
Анатолий Живовтың ерлігі ұмытылмады. Ол туралы өлеңдер мен әндер жазылған, оның есімі Мәскеу және Тернополь қалаларындағы көшелер бар.
Га ғимараттың қасбетінде украин қаласында, онда шайқасты, және әлемдік және өз ерлігі Анатолий мемориалдық тақта орнатылды. “Бұл жерде 1944 жылдың көктемінде Тернополь үшін шайқаста Анатолий Живов өзінің денесімен фашистік дзоттың амбразурасын жауып тастады. Ерлік үшін оған қайтыс болғаннан кейін Кеңес Одағының Батыры атағы берілді»
Материал РИО-да шығарылған кітапқа негізделе отырып, Болашақ Баспа және интернет материалдары бойынша жарияланады.
Қаһарман қарағандылықтар=Герои-карагандинцы [Мәтін]: өмірбаяндық ақпараттар жинағы / ред. кол.С. Акылбаев, С. А. Абдакимов, Н. О. Дулатбеков, Р. К. Омарбекова. – Қарағанды: Болашақ-Баспа, 2000. – 146 б.
