Ызғарлы 1942 жыл өтіп жатты. Жау біздің еліміздің өмірлік маңызды орталықтарына ұмтылды.
Осы уақытта 16 жасар алматылық Володя Бреусов ФЗО мектебін аяқтап, № 50-52 Қарағанды шахтасында бекітуші болып жұмыс істей бастады.
Бірақ жас Шахтердің ойы Отанның тағдыры болды. Қарағанды комсомолының тәрбиеленушісі 1943 жылдың басында өз еркімен майданға аттанды.
1943 жылғы тамыз. Харьковты босату үшін шешуші шайқастар жүрді. Владимир Бреусов аға лейтенант Петрищев ротасының 16 жауынгері қатарында батыл шабуылмен Полевое ауылында қатты бекітілген биіктікті басып алып, оны ұстап тұрды.
Жас пулеметші Володя Бреус жас жауды ойсыратты. Ол бес от нүктелерін жойып, жау окоптарына алғашқылардың бірі боп басып кірді.
Фашистер берілген жоқ. Ауыр танктермен шайқасқан Кеңес әскеріне 36 сағат төтеп берді.
Ол окоп ішінде жүріп брондалған жаудың әскери танкілерінің көзін жойды.
Көрінбейтін ерлікті 16 жауынгер көрсетті. Олардың тек жетеуі, сосын төртеуі ғана қалды.
Бірақ жаудың биік нүктені қайтару үшін жасалған талпыныстары сәтті болмады. Кеңес жауынгерлері нүктені фашисттерге алдырмады.
Соғыс орнына біздің жауынгерлеріміздің жаңа күш-жігері жеткенде, олар өліммен шаршаған жараланған жолдастарын, ал айналасында жойылған гитлершілерді көрді.
Осы ұрыста Владимир Бреусовтың пулеметімен 112 фашисттің көзі жойылды.
Осы ерлігі үшін 1943 жылдың 1 қарашасындағы КСРО Жоғарғы Кеңесі Президиумының Жарлығымен 960-ші атқыштар полкінің, 299-ші атқыштар дивизиясының пулеметшісі, 53-ші Армия Владимир Ефимович Бреусовқа Кеңес Одағының Батыры атағы берілді.
Соғыс жалғасты. 1944 жылы Владимир Ефимович кіші лейтенант ретінде Белгородты азат ету үшін соғысты.
Ленин орденімен, І дәрежелі Отан соғысы орденімен және медальдармен марапатталған. Полевое ауылының құрметті азаматы.
1945 жылдың қаңтар айында Қарағанды жастарымен болған кездесуде Владимир Ефимович былай деді: “осы батырлық іс-әрекетке мені не жігерлендірді? бұл ең алдымен біздің ұлы Отанымызға, оның батыр халқына, оның даңқты жастарына деген махаббат. Менің ойымша, біздің Отанымыз үшін шайқаста мен табиғаттан тыс ештеңе жасамадым. Мен өз Отаны үшін күрескен жанмын. Біздің елімізде кез келген адам батыр бола алады”.
Бейбіт өмір басталды. 1951 жылы ҚазМУ-дың аспирантурасын бітіріп, өзін педагогикалық қызметке арнады.
Владимир Ефимович Бреусовқа “Қазақ КСР Жоғары мектебінің еңбек сіңірген қызметкері”атағы берілді.
Владимир Бреусов Алматыда қайтыс болды.
Материал РИО-да “Болашақ Баспа” және интернет материалдары бойынша басылып шыққан кітапқа негізделе отырып жарияланады.
Қаһарман қарағандылықтар=Герои-қарағандылықтар [Мәтін]: сборник биографической информации / ред. қара ауырып Ж. С. Ақылбаев, а. А. Абдакимов, Л. О. Дулатбеков, Р. К. Омарбекова. – Қарағанды: Болашақ-Баспа, 2000. – 146 б.
