Әкеміз Диқанбаев Әлкей 1916 жылы Жаңаарқада дүниеге келген. Ұлы Отан соғысы басталғанға дейін Қарағандыда тұрып, оқыған және жұмыс істеген. 14 жасында комсомол мүшесі, 21 жасында коммунист болды.
1941 жылдың қараша айынан бастап 1946 жылдың ақпан айына дейін Кеңес Армиясында қызмет етті, аға лейтенант, “орыс және қазақ тілдерінде сауатты”деген мінездемеде көрсетілгендей, орыс емес ұлттардың жауынгерлерімен жұмыс бойынша 40-шы армияның саяси бөлімінің нұсқаушысы болды.
1942 жылы ақпан айында фашистік авиабомбының сынықтарымен жараланып, шайқастан кейін оны жерлеушілер тауып алып, әлі ептеген дем алысы бар екенін байқап қалып жедел түрде госпитальға жеткізеді.
Әкем ауыр жараланады, оны емдеуге Қарағанды госпиталына жібереді, ал қазір осы жерде Bolashaq оқу корпусы орналасқан.
Бұл корпуста мен студент кезімде оқыдым және қазір жұмыс істеймін. 1943 жылы әкем әскерге қайта барды. Оның құжаттарындағы аурухананың анықтамасында: “КСРО – ны қорғау кезінде жараланған” деген тіркес бар, ойлап көрсеңіз, бұл патриоттық және мақтан тұтатын сөздер, барлық кеңес жауынгерлері өз Отанын-КСРО-ны, өз халқын, отбасыларын қорғады. Соғыс аяқталғаннан кейін 33 жылдан кейін әкем сол әуе бомбасының сынықтары салдарынан қайтыс болды. “1941-1945 жылдардағы Ұлы Отан соғысындағы Халықтың ерлігі” ресейлік сайтында біздің әкеміз туралы жазба бар, оның марапаттары: Қызыл Жұлдыз ордені, медальдар көрсетілген.
Батырдың қызы Диқанбаева Сайра Әлкейқызы
